Minge Allerschwerste Dach Songtext

Bläck Fööss

von Immer Wigger

Minge Allerschwerste Dach Songtext
Hück es mingen allerschwerste Dach,
Unjlöck hät breit Fööss, wä hatt dat jedaach.
En Jrund jenomme triff keiner en Schuld,
schuld wor nur die Unjeduld.

Nimp dann dä Wäch, dä mer jon, jar kei Eng?
Ich han Schweiß op der Steen un mir ziddere de Häng.
Ming Knee weeden weich, mir es et esu schläch,
doch jeder von uns jeit derselve Wäch.
Kriesch nit esu laut, dat jeit doch nit,
sät mi Schwester zo de Mam, die wie nen Schloßhungk hült.
Un minge Schwoger dröck zom Trus ihr Hand,
dobei es hä selver kalkweiß wie en Wand.

Jetz singk der Kirchenchor, de Orjel fällt en,
mir falle sämtliche Dudsünde en.
E Meer vun Blome met Scheife jeraff,
mir läuf en Jänsehuck de Rögge eraf.

Do kütt der Pastur mem Jebetboch eren,
ich lure noh bovven, doch do es och nix ze sin.
Hä kütt op uns zo und rock uns de Häng,
ich friere un mir klapperen de Zäng.

De Chor hürt op,och de Orjel spilltnit mih,
Et es dudestell, ich kann wirklich nit mih,
ich weiß et jenau, jetz es et esu wick,
manchmol kütt et knöppeldeck.
Dä Pastur sät: „Liebes Brautpaar, bevor ich Euch trau,
denkt noch mal nach und prüft Euch jenau.“
Ich han mich jepröf, jetz ben ich am Eng,
dä Ring an mingen Finger sitz jet eng.

Zoesch jrateleet uns natürlich de Mam,
die ihr Rührung kaum zoröckhalde kann.
Donoh kütt dann de janze Sippschaff ahn,
dann jommer en de Weetschaff nevvenan.



(Dank an Helmut Giesen für den Text)