Jólakötturinn Songtext

Hann glennti upp glyrnurnar sinar

glóandi báðar tvær

Það var ekki heiglum hent

að horfa í þær



Kamparnir beittir sem broddar

upp úr bakinu kryppna há

og klærnar à loðinni löpp

var ljótt að sjá


Því var það, að konurnar kepptust

við kamba og vefstól og rokk

og prjónuðu litfagran lepp

eða lítin sokk



Þvi kötturinn mátti' ekki koma

og krækja í börnin smá

Þau urðu að fásína flík

þeim fullorðnu hjá



Og er kveikt var á jólakvöldið

og kötturin gægðist inn

stóðu börnin bísperrt og rjóð

með böggulinn sinn



Hann veifaði stélinu sterka

hann stökk og hann klóraði' og blés

og var ýmist uppi í dal

eða úti' um nes



Hann sveimaði, soltinn og grimmur

í sárköldum jólasnæ

og vakti í hjörtunum hroll

á hverjum bæ



Ef mjálmað var aumlega úti

var ólukkan samstundis vís

Allir vissu' að hann veiddi menn

en vildi ekki mýs



Hann lagðist á fátæka fólkið

sem fékk enga nýja spjör

fyrir jólin - og baslaði og bjó

við bágust kjör



Frá því tók hann ætið í einu

allan þess jólamat

og át það svo oftast nær sjálft

ef hann gat



Því var það, að konurnar kepptust

við kamba og vefstól og rokk

og prjónuðu litfagran lepp

eða lítin sokk



Sum höfðe fengið svuntu

og sum höfðu fengið skó

eða eitthvað, sem þótti þarft

en þad var nóg



Þvi kisa máti' engan eta

sem einhverja flíkina hlaut

Hún hvæsti þá heldur ljót

og hljóp á braut



Hvort enn er hún til, veit ég ekki

en aum yrði hennar för

ef allir eignuðust næst

einhverja spjör



Þið hafið nú kannske í huga

að hjálpa, ef þörf verður á

máske enn finnist einhver börn

sem ekkert fá



Máske, að leitin að þeim sem líða

af ljósskorti heims um ból

gefi ykkur góðan dag

og gleðileg jól