Elegie Prenatale Songtext

ik sta te dromen op de brug ik zie de bomen in het water ik zie de lucht en even later voel ik de blikken in mijn rug van alle mensen die er staan en die mij streng vertoornd vragen : moest jij dat echt zonodig wagen waarom deed jij haar zoiets aan. ik weet het best het is mijn schuld dat ik te vroeg met je moest trouwen maar voor 't genoeglijk nestje bouwen had de natuur toch geen geduld het was zo'n zachte nacht in mei maar ga het maar eens expliceren aan al die dames en meneren die meer geluk hadden dan wij men zegt tot mij: je bent een vod je bent de schand van de familie van onze propere domicilie denk eens aan ons en ook aan god en daarbij trekt men dan een smoel alsof ik knoflook he bgegeten van zo'n vent wil geen christen weten die kwetst het eerbaarheids gevoel des zondags luistert men naar t woord en psalm zingt luider al te gader maar ik sta buiten als de dader van een negatieve moord vergeving en verdraagzaamheid ja die zijn goed voor liberalen van die onchristelijke kwalen is mijn familie gans bevrijd een wijze oom is advocaat en regelt onze huwelijkszaken een hok met uitzicht op de daken want anders stonden we op straat mevrouw hiernaast die alles ziet zit achter het raam en wringt haar handen ze roept gekwetst het is een schande omdat jij moeder word , zij niet als ik jou kind was lieve schat dan werd ik liever niet geboren dan liet ik niets meer van me horen dan bleef ik zitten waar ik zat want de familie lieve meid is met de toestand zo verlegen we hebben de kliek nu eenmaal tegen want zij trouwden wel op tijd.....