Print

[1.] Mjǫk erum tregt tungu at hrœra eða loptvætt ljóðpundara; esa nú vænligt of Viðurs þýfi né hógdrœgt ór hugar fylgsni. [2.] Esa auðþeystr, þvít ekki veldr hǫfugligr, ór hyggju stað fagnafundr Friggjar niðja, ár borinn ór Jǫtunheimum, [3.] lastalauss es lifnaði á Nǫkkvers nǫkkva bragi. Jǫtuns hals undir þjóta Náins niðr fyr naustdyrum. Songtexte [4.] Þvít ætt mín á enda stendr, hræbarnir sem hlynir marka; esa karskr maðr sás kǫggla berr frænda hrørs af fletjum niðr. [5.] Þó munk mitt ok móður hrør fǫður fall fyrst of telja, þat berk út ór orðhofi mærðar timbr máli laufgat. [6.] Grimmt vǫrum hlið, þats hrǫnn of braut fǫður míns á frændgarði; veitk ófullt ok opit standa sonar skarð, es mér sær of vann. [7.] Mjǫk hefr Rǫ́n ryskt um mik, emk ofsnauðr at ástvinum; sleit marr bǫnd minnar ættar, snaran þǫ́tt af sjǫlfum mér. [8.] Veizt, ef þá sǫk sverði of rækak, vas ǫlsmiðr allra tíma; hroða vágs brœðr, ef vega mættak, fórk andvígr ok Ægis mani. [9.] En ek ekki eiga þóttumk sakar afl við sonar bana, þvít alþjóð fyr augum verðr gamals þegns gengileysi. [10.] Mik hefr marr miklu ræntan, grimmt es fall frænda at telja, síðan's minn á munvega ættar skjǫldr aflífi hvarf. [11.] Veitk þat sjalfr, at í syni mínum vasa ills þegns efni vaxit, ef randviðr røskvask næði, unz her-Gauts hendr of tœki. [12.] Æ lét flest þats faðir mælti, þótt ǫll þjóð annat segði, mér upp helt of verbergi ok mitt afl mest of studdi. [13.] Opt kømr mér mána bjarnar í byrvind brœðraleysi, hyggjumk um, es hildr þróask, nýsumk hins ok hygg at því, [14.] hverr mér hugaðr á hlið standi annarr þegn við óðræði; þarfk þess opt of þvergǫrum; verðk varfleygr, es vinir þverra. [15.] Mjǫk es torfyndr, sás trúa knegum of alþjóð Elgjar galga, þvít niflgóðr niðja steypir bróður hrør við baugum selr. 16. Excluded [17.] Þat's ok mælt, at engi geti sonar iðgjǫld nema sjalfr ali enn þann nið, es ǫðrum sé borinn maðr í bróður stað. [18.] Erumka þekkt þjóða sinni, þótt sér hverr sǫ́tt of haldi; burr's Bileygs í bœ kominn, kvánar sonr, kynnis leita. [19.] En mér fens í fǫstum þokk hrosta hilmir á hendi stendr; máka'k upp jǫrðu grímu, rýnnis-reið, réttri halda, [20.] síz son minn sóttar brími heiptugligr ór heimi nam, þanns ek veit at varnaði vamma varr við vámæli. [21.] Þat mank enn, es upp of hóf í Goðheim Gauta spjalli ættar ask, þanns óx af mér, ok kynvið kvánar minnar. [22.] Áttak gótt við geirs dróttin, gerðumk tryggr at trúa hǫ́num, áðr vinan vagna rúni, sigrhǫfundr, of sleit við mik. [23.] Blœtka því bróður Vílis, goðjaðar, at gjarn séak, þó hefr Míms vinr mér of fengnar bǫlva bœtr, ef et betra telk. [24.] Gǫ́fumk íþrótt ulfs of bági vígi vanr vammi firða ok þat geð, es ek gerða mér vísa fjandr af vélǫndum. [25.] Nú erum torvelt: Tveggja bága njǫrva nipt á nesi stendr; skalk þó glaðr með góðan vilja ok óhryggr heljar bíða. Aus Songtexte Mania