Robert Long

Jos
en toen opeens was Josje dood hij had gewoon geenz zin om door te leven hij heeft zichzelf alstware opgeheven hij heeft aan mij zijn laatste brief geschreven hij hield zich niet nog langer groot ik gaf hem de genade stoot soms denk je dat je iemand kent, nou ja, ik kende Jos zo'n maand of zeven hoewel we eerst nog al op afstand bleven zag ik de echte Jos soms toch wel even als door een scheur in het cement dan kroop ie langzaam uit zn tent Songtextewanneer we zomers de rivier afdreven kwam er een glimlach om zn lippen zweven was ie wat minder bang zich bloot te geven dan was ie in z'n element we raakten aan elkaar gewend hij zei niet veel in het begin ik wist niet of ik um ooit zou bereiken als ik iets vroeg, begon ie weg te kijken hij zei alleen soms: 'hou nou op met zeiken' zn handen nors onder zn kin verroerde uren lang geen vin hij wou zo graag een harde balster lijken maar op den duur begon het schild te wijken liet ie wat meer van zn gevoelens blijken en ging ie op mn vragen in kwam hij tevoorschijn zin voor zin hij had van alles op gekropt er was niks waar je Jos om zou benijden zn ouders waren van elkaar gescheiden en om de maand moest ie bij een van beiden, waar ie met snoep werd volgepropt en hij vertelde me beknopt hoe hij als kind zn vader wakker gilde omdat ie liever naar zn moeder wilde en hoe zn vander hem zn bed uit tilde en in de kelder had gestopt te vroeg en veel te vaak geschopt hij zei:'misschien is het verkeerd' maar ik denk steeds was ik maar niet geboren de mensen hebben hun gevoel verloren haast niemand wil zich aan een ander storen dat heb ik nou toch wel geleerd zelfs als je werkelijk crepeerd zal men proberen om je stem te smoren maar ieder mens wil toch bij iemand horen? dat lot is mij dan zeker niet beschoren ik word haast over geweerd en ik heb Jos opnieuw bezeerd had ik hem achteraf beschouwd toen hij dat zei maar naar me toegetrokken en hem gezegd: 'we zullen samen knokken' maar ik zei niets was van mezelf geschrokken een onvergevelijke fout maar God, ik voelde me zo oud hij schreef: ook jij liet me weer los door niks te zeggen heb je toch gelogen want wat ik wilde zag ik in je ogen ook jij, gevangen in je onvermogen jij bent nog meer dan ik de klos je bent misschien een oude vos jij kan op meer ervaring bogen jij kunt ertegen als je wordt bedrogen maar ik heb alles nog een overwogen ik wil niet meer het beste, Jos Aus Songtexte Mania