L'Arcusgi

Stonde D'invernu
Un soffiu scherzosu, spettina a furesta È culurisce d'oru, u circondu in festa U cantu di a spiccia, à l'onda cristallina Ribomba per i chjassi, à l'ore matutine Si chjosi abbandunati, bagnati di silenzii Ci portanu à u core, u pesu di l'assenze Nuttate bughji tremi, scappate da l'infernu Lampanu pè i chjassi, u soffiu di l'invernu. A corsa di u tempu, carreghja i so misteri Trascinendu cun ellu, tant'ore furestere E'sse stonde ferite, ch'ùn volenu mai more Sò tizzoni di scopa chì brusgianu u mio core Passanu e serate, di capu à lu caminu A carezzà lu focu, chì conta u destinu D'una stagione compia, chì sà chì s'avvicina U soffiu veranincu, chì pichja à a marina. A natura imbriscia, di canti rallegrita Una terra si spanna, è fascia e so ferite Una vita rinasce è porta pè dumane E ragione di luttà, in core di l'umanu. Aus Songtexte Mania