Werner Schmidbauer

Nebelmeer
Scho wieder grau und neblig, den ganzen Tog im Triabn. So geht des jetzt scho ewig. November konn zermürbn. I mach mi auf'n Weg auffa in de Sonna. Weil de war vui z'lang weg. Da mog i mi ned dro gwohna. Beim Geh rührn se de Zweife, dahoam, da wart de Arbat. Dank denk i: “Hoi's da Deifi, de Arbat mach i nachat.” Erst is de Sonn ganz blaß, schnell heller und aa wärmer. Jetz pelz i mi im Gras, schau oba auf das Nebelmeer. Nebelmeer unter mir. Nebelmeer unter mir. Aus Songtexte Mania