Robert Long

Het Leven Was Lijden
Toen ik bij jullie atEn je vader geboodDat ik tijdens het biddenM'n ogen slootGaf ik toe, daar ik nietArrogant wilde lijkenMaar ik voelde hoe hijWel naar mij zat te kijkenEn vanaf dat momentHeb ik altijd gewetenDat dat niet enkel goldVoor 't gebed bij het etenZodat ik toen die maaltijdMeteen al betreurdeHij beheerste je levenTot in het absurdeEn op zondag het bos inDat mocht dan nog welNet als in de romancesVan't weekblad LibelleMaar als ik op zo'n dagDan je hand wilde vattenNou dan keek je alsof ikJe kuisheid wou jattenSongtexteWant het leven was lijdenAls je danste een heidenAls je lachte te luchtigAls je kuste ontuchtigAls je niet wilde werkenOf je ging niet ter kerkeAls je lui in de zon lagOf je fietste op zondagKortom alles was verkeerdWant dat had je geleerd't Was verdomde moeilijkOm jou te versierenWant je zag haast geen kansOm je teugels te vierenElke keer moest ik weerJe complexen verdringenJa ik mocht naar de kerkMaar ik kon nooit 'es zingenEén keer sliep je met mijMaar je was niet alleenWant de Satan of wie ookHing steeds om je heenEn als die er niet wasWas je vader d'r welMet een spreuk uit de bijbelVan zonde en helWant het leven was lijdenAls je danste een heidenAls je lachte te luchtigAls je kuste ontuchtigAls je niet wilde werkenOf je ging niet ter kerkeAls je lui in de zon lagOf je fietste op zondagKortom alles was verkeerdWant dat had je geleerdJa ze hebben je levenWel grondig vergaldEn je kans op wat liefdeEn vriendschap verknaldWat men jou heeft geleerdIs de angst om te levenOm je borsten, je dijenJe hart echt te gevenKom, ik stap maar eens opWant ik ben overbodigHeel veel sterkte voor laterWant dat heb je wel nodig Aus Songtexte Mania