Print

I onde vai aquil romeiro, meu romeiro a donde irá, camiño de Compostela, non sei se alí chegará. Os pés leva cheos de sangue, xa non pode máis andar, malpocado, probe vello, non sei se al í chegará. Ten longas e brancas barbas, ollos de doce mirar, ollos gazos leonados, verdes como a auga do mar. -I onde ides meu romeiro, onde querede s chegar? Camiño de Compostela donde teño o meu fogar. -Compostela é miña terra, deixeina sete anos hai, relucinte en sete soles, brilante como un altar. -Cóllase a min meu velliño, Songtextevamos xuntos camiñar, eu son trobeiro das trobas da Virxe de Bonaval. - I eu chámome don Gaiferos, Gaiferos de Mormaltán, se agora non teño forzas, meu Santiago mas dará. Chegaron a Compostela, foron á Catedral, Ai , desta maneira falou Gai fe ros de Mormaltán: -Gracias meu señor Santiago, aos vosos pés me tes xa, si queres tirarme a vida, pódesma señor tirar, porque morrerei contento nesta santa Catedral . E o vello das brancas barbas caíu tendido no chan, Pechou os seus ollos verdes, verdes como a auga do mar. O bispo que esto oíu, al í o mandou enterrar E así morreu señores, Gaiferos de Mormaltán. Iste é un dos moitos miragres que Santiago Apóstol fai. Aus Songtexte Mania