Bläck Fööss

Schlacht Bei Worringen
1288, troke mer durch die kölsch Muur met Knöppel, Schwert un Hellebard un ann d'r Spetz d'r kölsche Buur zom Schlachtfeld hin noh Worringen entlang d'r Nüßer Strooß reefen uns Fraue un uns Pänz -Jott met üch- kutt gesund nach Haus Dä Erzbischoff von Westerburg dä wollt ald lang uns Kölle han däm jing et nur öm Maach un Jeld nit öm uns Siel däm Kirchemann hä wollt se ungerwirfe uns Heimatstadt am Ring dat durf im nit jelinge dröm moote mir noh Worringen hin Wä en Kölle es jebore, hät e Räch si Levve lang frei ze sin un frei ze odme jede Minsch ne frei Mann De Sonn die stund ald ziemlich huh do komme mer endlich aan dä Feind hat sich schon opjestallt siejessischer schwenkten se ihr Fahn Songtextedo hammer e Leed jesunge op uns Vatterstadt de Knöppele jeschwunge un uns domet selber Moot jemaat Wä en Kölle es jebore, ... Om freie Feld vun Worringen schlogen sich fuffzehndausend Mann mer hatten ald fas verlore am Bodden loch uns kölsche Fahn de Luff wor oll Jebröll un Schweiß voll un Angs und Nut d'r Sensemann jing hatt zor Sach die Ääd die war vor jedränk met Blot Do komen em letzte Augebleck et wor ald fünf vür zwölf die Buure us dem Berjische met Mordsjebröll uns zor Hilf d'r Knöppel draach, d'r Fläjel jöpp su kämpfte mer Sick aan Sick leever dud als e ne Knääch ze sin ävver keine Meter Boddem mieh zeröck Wä en Köllle es jebore, ... Met Joddes un dä Buure Hilfhatte mer't am Eng jeschafft met Trone en de Auge un met allerletzter Kraff manch jode Fründ kom nit mih heim feel en d'r eetrte Reih dät Frau un Pänz nie widdersin dä Preis war huh doch uns Stadt wor frei Wä en Kölle es jebore, ... (Dank an Hartmut Viehöfer für den Text) Aus Songtexte Mania