De Vondeling Van Ameland Songtext

Op 't strand van Ameland was hij als zuigling aangespoeld, overboord gegooid op een reddingsboei gebonden hij had zich op de golven als in de baarmoeder gevoeld en schreeuwde tot hij door een jutter werd gevonden Ameland sprak schande van de jutter, een zonderling die leefde van de wind die al de raarste dingen had gevonden, hoe kwam die jutter nu weer aan dat kind Als hij er daags op uitging om te jutten, moest de vondeling altijd met hem mee en toen die na een jaar begon te praten, was zijn eerste woordje ZEE Op 't strand van Ameland speelde de kleuter jarenlang, de jutter was z'n meester die hem wijze lessen leerde. hij stond wijdbeens in 't zand, was voor de woeste zee niet bang, en schreeuwde net zo lang tot het vloed zich keerde. Ameland sprak schande van de kleuter, de vondeling die schreeuwde op de wind, hoe was het in vredesnaam toch mogelijk dat de zee zich terugtrok voor een kind? wat hij riep zou niemand kunnen zeggen, dat was uit de verte moeilijk te verstaan, en toen ze het de jutter hoorden zeggen zie die: "volgens mij roept hij: ik kom eraan". Ik kom eraan, ik kom eraan, zee, wind, zon, oceaan, ik kom eraan. Op 't strand van Ameland stond hij als knaap in de avondzon, hij zei geen woord, begon zich langzaam uit te kleden, de vloed kwam hem tegemoet, hij zag alleen de horizon, nog eenmaal draaide hij zich om, liep toen de zee in. Ameland sprak schande van de jongen, die naakte zonderlinge die leefde van de wind, men had zich boven op 't duin verzameld, omdat men voelde dat er iets gebeuren ging En toen begon hij plotseling te schreeuwen, zo hard dat het tot aan de duinen klonk. nog even zagen ze hem op het water lopen, voor hij in de diepte zakte en verdronk Ik kom eraan, ik kom eraan, zee, wind, zon, oceaan, ik kom eraan. Ik kom eraan, ik kom eraan, zee, wind, zon, oceaan, ik kom eraan.